Delictase Oral Drops 15 ml

Η χρήση του Delictase  ενδείκνυται σε βρέφη που υποφέρουν από κολικούς. To Delictase? καταπολεμά με φυσικό τρόπο τα αίτια που προκαλούν τους βρεφικούς κολικούς βοηθώντας την σωστή χώνεψη της λακτόζης μέσω της διάσπασής της. Οι σταγόνες λακτάσης Delictase  προσφέρουν μία εξωγενή πηγή του ενζύμου λακτάσης, το οποίο είναι απαραίτητο για τη σωστή απορρόφηση και πέψη της λακτόζης. Κάποια από τα καινοτόμα χαρακτηριστικά του Delictase  είναι τα εξής:

 
-Ασφαλές από τη γέννηση.
-Έτοιμο προς χρήση. Δεν χρειάζεται προετοιμασία του γεύματος. Απλά ρίχνετε μερικές σταγόνες Delictase  (βλ. ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗΣ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑΣ) απευθείας στο στόμα του βρέφους ή στο βρεφικό μπουκάλι (μπιμπερό) και μπορείτε να θηλάσετε ή να ταΐσετε άμεσα.
-Παρασκευάζεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε εγκαταστάσεις που πληρούν όλες τις διαδικασίες διασφάλισης ποιότητας του προϊόντος.
-Περιέχει υψηλά επίπεδα λακτάσης (>3.000 ALU* ακόμα και στη λήξη του προϊόντος).
-Περιέχει υψηλά επίπεδα λακτάσης
-Διατίθεται σε περισσότερες από 20 χώρες σε 4 Ηπείρους.
-Περισσότερα από μισό εκατομμύριο χαρούμενα μωρά χωρίς κολικούς με τη χρήση του Delictase? (εκτίμηση 2008 - 2017).

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΒΡΕΦΙΚΟΥ ΚΟΛΙΚΟΥ
Υπάρχουν ενδείξεις πως τα περιστατικά του βρεφικού κολικού είναι ανεξάρτητα του θηλασμού ή της χρήσης βρεφικού γάλακτος σε σκόνη (φόρμουλα). Η αιτία πρόκλησης των κολικών δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή ωστόσο πιστεύεται πως οι κολικοί σε βρέφη και μικρά παιδιά προκαλούνται από μία ή συνδυασμό των παρακάτω αιτιών:
 
ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ ΣΤΗ ΛΑΚΤΟΖΗ
ΤΡΟΦΙΚΗ ΑΛΛΕΡΓΙΑ
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΛΑΘΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΤΑΪΣΜΑΤΟΣ/ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ ΣΤΗ ΛΑΚΤΟΖΗ

Η προσωρινή ή παροδική δυσανεξία στη λακτόζη είναι μία συνηθισμένη αιτία που προκαλεί κολικούς στα βρέφη. Η παροδική δυσανεξία στη λακτόζη προκαλείται όταν το πεπτικό σύστημα του μωρού δεν μπορεί να χωνέψει την λακτόζη, η οποία αποτελεί τον κύριο υδατάνθρακα που εμπεριέχεται στο μητρικό γάλα. Η παροδική δυσανεξία στη λακτόζη μπορεί να προκαλείται στα νεογνά από την ανεπαρκή παραγωγή του ενζύμου λακτάσης λόγω της “ανωριμότητας” του εντερικού τους συστήματος. Έτσι, τα μωρά που δεν μπορούν να παράγουν ενδογενώς επαρκή ποσότητα λακτάσης, δεν μπορούν ακολούθως να χωνέψουν πλήρως την ποσότητα της λακτόζης που προσλαμβάνεται με το γάλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι μεγάλες ποσότητες σωματιδίων της λακτόζης να περνούν μέσα από μια εναλλακτική διαδικασία χώνεψης από την χλωρίδα του πεπτικού συστήματος, η οποία προκαλεί την παραγωγή υδρογόνου, διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου. Αυτά τα παράγωγα προκαλούν συμπτώματα όπως τυμπανισμό (πρησμένη κοιλιά), μετεωρισμό (ναυτία), σφιγμένο και ερεθισμένο στομάχι, γουργούρισμα των εντέρων, κοιλιακές κράμπες, κοιλιακό πόνο ή κολικούς καθώς και έκλυση αερίων. Επιπλέον, η λακτόζη που δεν έχει χωνευτεί και διασπαστεί πλήρως, προκαλεί οξέα στο στομάχι και αυξάνει το ωσμωτικό φορτίο με αποτέλεσμα συμπτώματα διάρροιας καθώς και άλλων εντερικών διαταραχών1.

Οι σταγόνες λακτάσης Delictase καταπολεμούν με φυσικό τρόπο τα αίτια του βρεφικού κολικού προσφέροντας μία εξωγενή πηγή του ενζύμου λακτάσης, το οποίο είναι απαραίτητο για τη σωστή απορρόφηση και πέψη της λακτόζης.

Ωστόσο, εκτός από τις γαστρεντερικές επιπλοκές, το κλάμα, τις κράμπες και τον πόνο που νιώθουν τα βρέφη με κολικό, εξίσου σημαντικό είναι και το διατροφικό μέρος του προβλήματος το οποίο συχνά παραβλέπεται. Όταν δεν επιτυγχάνεται η πέψη της λακτόζης που περιέχεται στο γάλα, το μωρό στερείται δύο σημαντικά σάκχαρα, τη γλυκόζη και τη γαλακτόζη. Η γλυκόζη αποτελεί τη βασική πηγή ενέργειας για όλες τις λειτουργίες του σώματος, συμπεριλαμβανομένου της λειτουργίας και ανάπτυξης του εγκεφάλου. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, η αδυναμία χώνεψης της λακτόζης έχει τόσο εμφανείς (κράμπες, πόνο και βρεφικό κολικό) όσο και μη εμφανείς επιπτώσεις (ανάπτυξη, διατροφή) στην ευεξία του μωρού. Ο κολικός που προκαλείται από ανεπαρκή παραγωγή λακτάσης πρέπει πάντοτε να αντιμετωπίζεται με στόχο τόσο την εξάλειψη της αιτίας του κολικού όσο και τη σωστή διατροφή του βρέφους.

Το Delictase διασπά με φυσικό τρόπο την περιεκτικότητα λακτόζης στο γάλα βοηθώντας το μωρό να λάβει όλες τις θρεπτικές ουσίες που είναι απαραίτητες για την σωστή ανάπτυξή του.

Περίπου στην ηλικία των 4-5 μηνών, το μωρό πρέπει να μπορεί πλέον να παράγει αρκετή ποσότητα λακτάσης ενδογενώς ώστε να χωνεύει τη λακτόζη του γάλακτος. Αλλά ακόμη και μετά τη περίοδο διακοπής του θηλασμού, που ξεκινά περίπου τον 6ο μήνα, το γάλα παραμένει σημαντικό κομμάτι της διατροφής του μωρού και οι γονείς πρέπει να είναι ενήμεροι για το γεγονός ότι ενδέχεται να πάρει περισσότερο χρόνο στο μωρό για να παράγει επαρκή ποσότητα λακτάσης, με αποτέλεσμα την εμφάνιση κολικών και κατά την περίοδο αυτή.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ένα σημαντικό κομμάτι του ανθρώπινου πληθυσμού δεν μπορεί να χωνέψει τη λακτόζη. Περίπου το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού χάνει την δυνατότητα να χωνεύει τη λακτόζη σε κάποιο σημείο της ζωής του, ενώ άλλοι μπορούν να χωνεύουν τη λακτόζη στην ενηλικίωση.

Η αδυναμία παραγωγής αρκετής ενδογενούς λακτάσης (η οποία αναφέρεται και ως υπολακτασία) δεν προκαλεί κάποια ενόχληση ή δυσφορία εκτός και αν καταναλωθεί κάποια τροφή που περιέχει λακτόζη. Σύμφωνα με ερευνητές, η κλινική παρουσία της δυσανεξίας στη λακτόζη δεν περιορίζεται μόνο σε εντερικά συμπτώματα. Συστηματικά έχουν καταγραφεί παράπονα για συμπτώματα όπως πονοκέφαλος, ζαλάδα, ναυτία, διαταραχή μνήμης, λήθαργος, πόνος στους μυς και στις αρθρώσεις, αλλεργίες, καρδιακή αρρυθμία, στοματικό έλκος και πονόλαιμος μέχρι και στο 86% τέτοιων περιπτώσεων.

ΤΡΟΦΙΚΗ ΑΛΛΕΡΓΙΑ
Ανάμεσα στα αίτια που προκαλούν τροφική αλλεργία στα βρέφη, σημαντική προσοχή δίνεται στην αλληλεξάρτηση του βρεφικού κολικού με την υπερευαισθησία ή αλλεργία στη πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος. Η συγκεκριμένη αλλεργία προκαλείται, κατά κύριο λόγο, από την “ανωριμότητα” του εντερικού ή πεπτικού συστήματος του βρέφους ή και το ιστορικό στην οικογένεια (κληρονομικότητα). Επίσης, κάποιες τροφές στη δίαιτα της μητέρας – για παράδειγμα η καφεΐνη, τα φαγητά με πολλά μπαχαρικά κ.α. – μπορούν να μεταφερθούν στο μητρικό γάλα και ακολούθως στο θηλάζον βρέφος, προκαλώντας του ανεπιθύμητες αντιδράσεις.

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Μέσα σε λίγες ώρες μετά τη γέννηση, το εντερικό σύστημα του βρέφους κατακλύζεται από έναν μεγάλο αριθμό βακτηρίων, ως μέρος της φυσιολογικής του ανάπτυξης. Ωστόσο, αναλόγως της σύνθεσης της χλωρίδας του πεπτικού συστήματος - η οποία εξαρτάται από την διατροφή, τυχόν φαρμακευτικές αγωγές ή και την ψυχολογική κατάσταση του μωρού και των γύρω του- μερικά βακτήρια ενδέχεται να προκαλέσουν γαστρεντερικές ενοχλήσεις και διαταραχές επηρεάζοντας την υγεία του μωρού.

ΛΑΘΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΤΑΪΣΜΑΤΟΣ/ ΘΗΛΑΣΜΟΥ
Ο θηλασμός είναι ο καλύτερος τρόπος ταΐσματος για το μωρό και συνίσταται έναντι της χρήσης βρεφικού γάλακτος σε σκόνη (φόρμουλα). Καθημερινά, όλο και μεγαλύτερη προσοχή δίνεται στην τεχνική ταΐσματος / θηλασμού. Σε θηλάζοντα βρέφη είναι σημαντικό, κατά τη διάρκεια του θηλασμού, το στόμα τους να καλύπτει πλήρως τη θηλαία άλω και όχι μόνο τη θηλή. Λάθος τρόπος θηλασμού μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το βρέφος να καταπίνει αέρα το οποίο προκαλεί με τη σειρά του διαστολή του υπογαστρίου και πόνο. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και κατά τη διάρκεια ταΐσματος βρεφικού γάλακτος σε σκόνη (φόρμουλα) εάν το μπουκάλι (μπιμπερό) δεν έχει τοποθετηθεί σωστά στο στόμα ή η πιπίλα του μπουκαλιού είναι πολύ μεγάλη ή πολύ μικρή.